Na regen komt zonneschijn

Buenas, 

Ik heb dus al een hele lang tijd niks meer geschreven, wat ook wel zijn redenen had. Laten we zeggen dat alles nu eindelijk perfect is, alles gaat goed. Wel rond februari heb ik wat problemen gehad met mijn familie en dat ging echt niet langer (ja de school was ik ook niet echt tevreden van) en daarom dus uiteindelijk ook veranderd ben, wat de beste beslissing ooit was, heb eerst 2 weken in een voorlopige familie gewoond daarna 2 weken in andere voorlopige familie, en uiteindelijk terecht gekomen in de familie waar ik nu zit! Heb een broer van 18, die echt geweldig is, niet alleen een broer ook gewoon een super goede vriend. Heb een zusje van 10 waar het ook heel erg goed mee klikt, ik deel een kamer met haar wat me niet echt stoort, ze heeft veel energie en is niet op haar mondje gevallen wat haar wel grappig maakt. Voor de rest mijn ouders hier, zijn geweldig, behandelen mij zoals hun eigen kind, warme, gezellige mensen die genieten van het leven en altijd goedgezind en eerlijk zijn. Verder ben ik dus ook van stad veranderd ofja zo'n 17 km verderop, maar oke, wat voor mij niet echt verschil maakt aangezien het ongeveer hetzelfde is. Dus ik zit ook op een andere school en dat is nog het beste van allemaal, van een publieke naar een privé school, de leerlingen hebben 10 uur per week Engels, het niveau is veel hoger als mijn vorige school. Jonge, leuke leerkrachten, weinig regels, en klassen met weinig studenten waardoor er veel orde is. Ik geef nu vooral lessen Engels en volg zelf nog amper les aangezien dat nogal saai was. Heb dus ook geen uniform meer, ga gewoon zoals ik wil naar school, heb wel elke dag van 7.30 tot 12 en van 2 tot 5 les wat dus echt wel lange dagen zijn. Dus nog 1,5 maand hier en dan nog zo'n halve of 3 weken reizen door Colombia n het zit er op, het schrikt me een beetje af terug te keren naar België, alles lijkt gewoonte hier en niks lijkt nog gewoonte in België, ik voel me niet meer helemaal Belgisch, ook niet Colombiaans maar ergens ertussenin. Wat vast raar moet klinken voor jullie allemaal maar ik denk dat andere uitwisselingsstudenten zich er wel ergens in terug vinden. Volgend jaar studeren en op kot hehe, het liefst van al zou ik gewoon blijven reizen, maar helaas pindakaas niet mogelijk. Ook ben ik al meer als 10 kg bijgekomen, wat ik vreselijk vind maar die gaan er in België wel terug af (hoop ik)! Ben net terug van medellin, was amber gaan bezoeken! En echt topstad , veel was gesloten door de feestdagen, maar echt waaaaw! 

Denk voor iedereen trouwens dat Colombia in het algemeen echt een aanrader is om naar toe te gaan, al vind ik het op veel plaatsen vaak al te toeristisch (en dat zeg ik dan zelf 'een toerist'). Het begint terug wat kouder te worden hier wat wel nodig was aangezien er veel bossen in brand stonden en dieren sterven door de dorst en honger doordat het al zolang niet meer geregend heeft, want waar ik woon is het normaal echt koud maar ik heb daar nog niks van gemerkt eigenlijk, alleen smorgens en snachts. Mijn Nederlands trekt op niet meer al te veel en weet vaak niet meer hoe ik dingen moet uitdrukken in het Nederlands, kwestie van constant Spaans te spreken. Voor de mensen die zich afvragen wanneer ik terugkom de 3e juli ben ik terug in België en de 13de ben ik alweer weg naar Barcelona voor 2 weken. 

Ja meer heb ik eigenlijk niet te vertellen, dus tot de volgende. 

Chaooooo muchachos, ja en op die foto was ik al van 3 uur snachts wakker aangezien ik mijn vlucht na medellin die dag had, dus beetje begrip voor mijn uiterlijke status , 

Angeles de medellin (een aanrader voor iedereen die een fundatie wil sponsoren)

Mi vida colombiana!

Buenassss, ik zal beginnen met mijn excuses aan te bieden aan mijn papa die al 2 maanden aan het zagen is voor een nieuw blogbericht , hier is dan eindelijk een update van 'mi vida colombiana'. Ik heb nog niks geschreven over de feestdagen in Colombia, 24 december net zoals in België was het kerstmis in Colombia, waar ik niet zo naar uitkeek. Integendeel, toch wou ik er het beste van maken. Rond 6 uur in de avond gingen we naar brüder een biercafé, waar ik welliswaar bier heb gedronken, tegen mijn zin wel aangezien ik dat niet lust, maar wou niet moeilijk doen dus dronk ik maar mee. Rond ongeveer 10 uur in de avond vertrok ik dan samen met mijn zus naar de eerste familie, de familie van mijn papa, schreeuwende nichtjes, veel te veel cadeautjes met gevolg dat het uitpakken 3 eeuwen leek te duren, eten op een plastieken bord wat nu niet echt aangenaam is op kerst en een onpersoonlijke gedwongen bijeenkomst van familie zonder enige warmte of sfeer. Daarna om 10 voor 12 ongeveer naar de volgende familie, de familie van de mama. Waar de relatie iets beter is, wordt wat meer gedronken en gepraat, cadeautjes uitgepakt, alweer gegeten op een plastieken bordje (eten wat trouwens op 3 seconden klaar is en totaal geen moeite in gestoken is, doodnormale dagelijkse kost wat echt tegenvalt op kerst , aangezien dat in België toch altijd een supergezellige dag is met lekker eten). Mijn zus wat getroost die al een uur lag te huilen omdat ze ruzie had met haar vriendje, en 2 uur later naar huis vertrokken en gaan slapen, een ergere kerst kon ik me niet voorstellen, maar ik had zoiets van oke get over it, en nieuwjaar wordt wel leuker. Ja was het maar waar, nieuwjaar ook met familie en dus niet met vrienden zoals in België viel ook tegen, eerst weer net zoals met kerst naar brüder en daarna eerst naar de familie van mijn papa daarna naar die van mijn mama en alweer viel het eten tegen , het was alleen soep, die ik dan ook nog eens niet lustte dus ja dan maar geen eten op nieuwjaarsavond, om 12 iedereen gelukkig nieuwjaar wensen, mijn zus weer wat gaan troosten en naar huis, had toch iets leukers verwacht, wetende dat in België iedereen met vrienden zat te feesten. Shit happens. 3 dagen later vertrok ik op vakantie, de beste vakantie, beste dagen van mijn leven, echt top ! Ik kwam aan in santa marta, alleen want amber en Delphine (2 meisjes van België die op uitwisseling zijn in medellin) waren al daar, van de luchthaven naar het hostel  was ongeveer 30 minuten in taxi. Er zaten 2 jongens bij mij op het vliegtuig die me zowat de hele vlucht hadden aangestaard afvragend van waar ik kwam, eenmaal afgestapt aan de praat geraakt, en bleek dat ze in hetzelfde hostel verbleven, ze kwamen uit Québec. Eenmaal in het hostel aangekomen geen amber en Delphine te bespeuren, dus ik mij aan de bar gezet met die 2 en beginnen te drinken, 2 uur later kwamen amber en Delphine aan waren wat gaan wandelen ofzoiets, in ieder geval naar een bar geweest en laten we zeggen dat het een goeie nacht was om 5 uur smorgens kwamen we aan in het hostel en om 6u30 hadden we onze taxi en bus naar cartagena, waar we eerst 3 uur in 35 graden naar een hostel hebben gezocht en niet gevonden, uiteindelijk heeft een man zijn bed afgestaan en is hij op het balkon gaan liggen, wat wij echt zielig vonden maar hij zei dat het geen probleem was en we zagen dat hij het geld wel kon gebruiken al was het maar 60000 peso's voor 3 personen. Daarna gaan eten , onze gratis tickets voor Summerland gaan afhalen en naar Summerland, met ons bandje konden we backstage en hadden alles qua drank gratis of laten we zeggen dat sunnery James en Ryan marciano , Dimitri Vegas and like Mike en vooral Dj MYNC die ik heel dankbaar ben voor de tickets, ons trakteerde op de duurste vodka en champagne die ge u kunt inbeelden, de afterparties waren top, het gezelschap was una chimba, kortom beste dagen ooit, echt nog nooit zoiets meegemaakt, leek wel een droom. Volgende dag naar boquilla waar we geslapen hebben in een kiteschool, bbq op het strand met superfijn gezelschap en slapen in hangmatten, de volgende dag denk ik dat we terug zijn vertrokken naar een stadje taganga , waar we in de avond aankwamen mensen leerde kennen, een grote groep uit Bogota , waar we de volgende dag mee naar het strand zijn geweest en 's avonds mee zijn gaan feesten, wat super leuk was. De volgende dag zijn we dan naar costeño beach gegaan, beetje verder als parque tayrona, en werkelijk de mooiste plaats die ik ooit in mijn leven heb gezien, de mensen, het hostel, de surfers, de natuur, de zee, werkelijk alles was perfect, aangezien het hostel volgeboekt was hebben we 2 dagen in een skateramp op matrassen geslapen, wat nog wel zijn charmes had maar ijskoud was. Heerlijk om zoveel nieuwe mensen te leren kennen van over heel de wereld. De feestjes waren super , de rustige avonden waren top en de laatste nacht sliepen we in een prachtig hutje, wat de 2 ijskoude nachten helemaal goed maakte. Met pijn in het hart vertrokken we dan verder naar parque tayrona, omdat alles in Colombia met vertraging gebeurd , kwamen we daar aan om 3 uur, en dan ba het betalen, is het eerst nog eens 2 uur wandelen in bergen en jungle over een padje tot dat je aan het eerste strand aankomt, wel hebben we eerst nog eens 2 uur moeten wachten op een slaapplaats en hebben we de 3 laatste hangmatten kunnen bemachtigen. Wat weer een ijskoude nacht werd. Tayrona is een super super super mooi park met prachtige natuur, alhoewel het een beetje tegenviel voor ons omdat het echt overvol was, vooral Argentijnen en Chilenen. De volgende dag tegen de avond terug naar santa marta waar ik nog 2 nachten te gaan had, de voorlaatste nacht hebben we samen met Simone een meisje uit Duitsland die al een paar dagen met ons meereisde gekookt en op het dakterras van het hostel gegeten , er was niet veel uit dus zijn we gewoon wat gaan drinken met andere buitenlanders, wat wel gezellig was. De volgende dag vertrokken Delphine en amber super vroeg in de ochtend, en ik had mijn vlucht pas de volgende dag, heb uitgeslapen, ontbeten, wat rondgelopen in het stadje, ben Mexicaans gaan eten met een man uit Noorwegen en een meisje uit Nederland en heb savonds op het dakterras gezeten met een rugbyploeg uit Argentinië , want ja ik lag al 2 dagen met 5 Argentijnse jongens in een kamer als enigste meisje, de volgende dag kwam dan een einde aan deze geweldige vakantie. De maandag erop begon school weer , wat wel even balen was, dit jaar lijkt nog saaier te zijn dan vorig jaar, de mensen lijken nog jonger, en zeker als je constant met mensen van 14,15 en 16 jaar in de klas zit, ik heb het gevoel dat ik weinig gemeenschappelijke interesses heb en zij door hun leeftijd echt nog geen gesprekken kunnen voeren op niveau, nu mijn vrienden op school zijn de oudste van mijn klas een meisje van 18 een jongen van 18 en een jongen van 16 waar ik altijd bij ben, zijn super fijn en amuseer ik me echt mee! Zijn niet mijn vrienden van vorig jaar want die zijn afgestudeerd. Buiten school heb ik andere vrienden, die echt geweldig zijn, 2 verschillende groepen, een groep is de vriendengroep van aina, en de andere zijn een hoop jongens die echt loco zijn en dus altijd super grappig is! Heb ook nog een midstaycamp gehad van AFS, wat leuk is omdat je iedereen terugziet van België en de andere landen. Ben nog gaan kamperen in villa de leyva een prachtig dorpje wat me een beetje aan torn deed denken op de een of andere manier, was een gezellige avond! Verder heb ik niet zoveel te vertellen eigenlijk, ik heb niet echt op schrijffouten enzo gelet, en mijn Nederlands gaat er echt op achteruit , moet echt lang nadenken over veel woorden of zinnen, vandaar! 

Ik wil trouwens nog niet naar huis en het schrikt me af dat de tijd begint te korten, moet nog zoveel zien, ontdekken en leren in Colombia! 

Ik ga slapen, heb morgen school, 

feliz noche! ❤️❤️❤️

Diciembre, feliz Navidad!

Hola muchachos,

Ik heb al een hele tijd niks meer geschreven, werd nog eens tijd voor een update. Ik heb dus sinds de 20ste november ongeveer al vakantie, van de 1e tot de 6e december ben ik met AFS naar de amazone geweest (Colombia, Brazilië en Perú), werkelijk het mooiste wat ik ooit in mijn leven heb gezien, de natuur, beesten, zelfs de mensen, we zijn stammen gaan bezoeken, hebben in de amazone gezwommen, zijn gaan wandelen in de jungle, hadden de zaligste hotels, het eten was degelijk, het weer was super warm, hebben dolfijnen gezien (roze), kortom ik was dolgelukkig ! Grappig wel dat eerst begon te huilen als ik een spin zag (ask my sisters) , niet dat ik die angst echt overwonnen heb maar toch heb tarantula's van dichtbij gezien en bleef aardig rustig , zijn eerder de kleine spinnen die me echt afschrikken heb ik zo de indruk. Het enige minpunt waren de muggen , wat een vreselijke ***beestjes zijn dat, zelfs door mijn kleren had ik over heel mijn lichaam denk ik zo'n 100 muggenbeeten, echt geen pretje , geloof me! Ook voelde het ongelofelijk goed om nog eens Nederlands te spreken, om u gevoelens nog eens perfect te kunnen uitdrukken in u eigen taal en alle Belgen terug te zien. Eenmaal terug thuis viel ik zowat in een zwart gat, mijn zus Monica zat in Bogota en Cali , mijn vrienden van school werken bij hun ouders of reizen of zijn op zoek naar een kot en van die dingen dus had niet veel te doen, nog steeds niet eigenlijk. Ga veel aina om (andere intercambio), en leef zowat half in het huis van mijn beste vriend omdat ik daar ongelofelijk graag ben... daar krijg ik tenminste de warmte en gezelligheid, het echte familiegevoel wat ik in mijn familie hier mis en echt ontbreekt. Heb nog steeds niet het gevoel dat ik mezelf kan zijn in mijn gezin hier en denk ook niet dat ik hier op mijn plaats zit, maar dat wist ik op voorhand dat ik mij moest gaan aanpassen (wat ik ook volledig doe, maar krijg er niet echt iets voor terug, zelfs een dankjewel kan er nooit af). De arrogantie die ze uitstralen naar mij toe, alsof ik een soort 'outsider' ben staat me niet aan, maar als ik erover klaag voel ik me alsof ik nooit tevreden ben en me niet content kan doen dus probeer er zo weinig mogelijk aan te denken. Verder ben ik verjaard , de meeste zeggen eindelijk 18 maar ik was perfect gelukkig met 17 , 18 klinkt zo 'oud' en verantwoordelijk, mijn verjaardag heb ik goed gevierd met aina en vrienden, was echt een van de beste avonden die ik tot nu toe heb gehad, mijn verjaardag zelf was nogal saai, aangezien er door mijn familie vaak een plan voor mij wordt uitgestippeld en ik dus maar weinig kan beslissen wat ik wil en kan doen, met mijn verjaardag werd ik dus verwacht op een lunch op een finca waar ik de helft van de mensen niet kende , heel lief met een taart voor mij en alles , maar geloof me een hele dag daar zitten zonder ook maar iemand van u leeftijd of vrienden ... had me toch iets leukers voorgesteld bij mijn 18e verjaardag , chanceke dat de nacht zo goed was geweest :D Maar bon ben nog zo vaak jarig. Het is bijna kerstmis en in Colombia zijn de novenas 9 dagen voor kerstmis dus volop bezig, dit is elke avond bij familie, kerstliedjes zingen , wat heilige teksten voorlezen en iets kleins eten. Klinkt leuk en gezellig, valt beetje tegen, de eerste 2 dagen vond ik het leuk , is eens iets anders , en deel van de cultuur maar elke avond in 2 verschillende families vind ik persoonlijk een beetje veel, heb er heel veel respect voor maar voel me nu ook weer niet zo katholiek om dit 9 dagen aan een stuk 2 keer per dag te doen, wel heb geen keuze maar toch. verder schijnt de zon hier waar ik echt wel blij mee ben , eindelijk eens geen winter! In een zomerkleedje rondlopen in december : z a l i g ! Iedereen bekijkt me wel alsof ik een buitenaards wezen ben omdat hier nog steeds iedereen met een jeans en vestje rondloopt, die sterven dus niet van de hitte (ik wel). Bijna kerstmis , heb nog steeds geen heimwee maar mis mijn familie wel meer dan ooit ,toch ben maar een jaartje hier en de tijd vliegt om dat ik echt het gevoel heb dat ik meer moet gaan reizen en ontdekken want Colombia heeft zo veel te bieden en heb nog niet veel gezien eigenlijk, en in mijn stad valt echt geen bal te beleven (120000 inwoners ongeveer wat dus maar klein is). Ik wens iedereen een heel fijne kerst en een gelukkig nieuwjaar, met veel geluk en goede gezondheid! (Ik weet dat dit bericht niet echt veel positieve inhoud bevat maar vind niet dat ik alles voor mezelf moet houden en de negatieve dingen ook gezegd mogen worden, is tenslotte ook een deel van mijn uitwisseling👍👍)  

Yo voy a dormir, que duermas, hasta luego amigos! 

Cali.

Caaaaaali

Buenas, ik heb allang niks meer van mij laten horen dus dacht dat het tijd werd voor weer eens een update. Nog steeds alles in orde , heb vanaf vandaag vakantie tot de 20ste januari. Ja het leven als een uitwisseling student heeft zo zijn voordelen ! Ik ben afgelopen weekend naar Cali geweest, was echt zalig, meer als 30 graden , lekker eten, zwembaden, winkelcentrums, palmbomen,... Echt heerlijk! Het viel me op dat er wel meer armoede was en dat de vrouwen er ongelofelijk ordinair zijn, heeft ook wel te maken met het weer, maar toch iets meer kleren zou niet ongepast zijn. ( De jongens daarentegen in Cali , jummelssssss haha. ) Verder ben ik ondertussen ook nog een paar keer in Bogota geweest , wel Bogota is een heel fijne stad maar ongeveer zo groot als België , alles ligt zo ongelofelijk ver uit elkaar dat het echt vervelend is , van het kot van mijn zus na het winkelcentrum 1,5 uur , van het kot van een vriendin van mijn zus na de luchthaven bijna 2 uur , van het park 93 naar een ander winkelcentrum 1,5 uur en de transmilenio geloof me geen pretje , propvol zitten die bussen, zelfs als de bus vol is proppen mensen zich er nog in. Winkelcentrums in Cali en Bogota zijn precies evengroot als heel Maaseik trouwens! Verder ga ik 2 december naar de amazone en ja ik ben super excited, heb er echt zin in, ook ga ik nog na yopal, barbosa, melgar, en ook nog naar de kust weet alleen nog niet wanneer precies. Mijn spierscheur gaat er maar niet op vooruit maar is een kwestie van geduld, ja en dat is net wat er ontbreekt bij mij : geduld. Met mijn gezin gaat ook nog steeds alles goed, zijn wat dingen waar ik me op erger, en ik denk ook wel omgekeerd maar dat is normaal, mijn zus is zoals een beste vriendin voor mij dus daar heb ik het echt wel mee getroffen ! Ohja op de luchthaven kwam ik 2 jongens tegen die eruitzagen als Hollanders dus ging ik vragen vanwaar ze kwamen en ja hoor van Eindhoven. Wel ik begon er dus mee te praten en voelde me een ongelofelijke idioot , mijn zinsconstructies in het Nederlands slaan werkelijk nergens meer op en in plaats van ja , nee en wablief is het nu si , no y como, dime. Was ik echt door geshockeerd dat ik moeilijkheden had met Nederlands te praten in real life! Verder heb ik niet echt iets te vertellen , buiten dat het bijna mijn verjaardag is , 18 !!! Chao muchachos ❤️❤️❤️ 

Quiero paz , quiero amor , quiero dulces por favor.

Het is al even geleden dat ik nog wat geschreven heb, maar het is nogal druk geweest de afgelopen tijd. Afgelopen weekend had mijn school een soort jaarmarkt allemaal groepjes leerlingen die eten verkochten, dus veel gegeten met andere woorden en veel gedanst. Nu we het toch over dansen hebben : jongens in België kunnen niet dansen, of toch niet dansen met meisjes, in België dansen we op feestjes meestal in groep en dus eigenlijk alleen. Hier in Colombia is het helemaal anders, je danst dus zo goed als altijd met een jongen (dus alleen koppeltjes constant geen groep) merengue, salsa, reggaeton,... In het begin nogal ongemakkelijk aangezien ik in België nog nooit zo gedanst heb, maar  dat went snel. reggaeton vind ik wel nog redelijk lachwekkend aangezien dat gewoon schuren met een jongen is, maar dat is hier dus ook gewoon normaal. Ook valt het mij op hoe close jongens en meisjes met elkaar zijn, geven elkaar constant knuffels en kusjes, in België had de ene jongen de andere allang een blauw oog geslagen, hier is dat precies allemaal normaal ook als je een vriend hebt. En dan iets over Halloween , ik heb echt de zaligste Halloween ooit gehad! Iedereen verkleed, iedereen op straat dus super druk in de stad , langs de huizen en winkels voor snoepjes, gooien met meel met gevolg dat iedereen dus helemaal wit is, muziek en feest! Echt zot hoe groot het verschil is met België, hier viert echt iedereen Halloween en is echt iedereen verkleed , jong en oud. Echt een van de beste dagen tot nu toe! Verder heb ik niet echt veel nieuws, de 15e november ga ik een weekend naar Cali, eindelijk even weg uit duitama. En ik heb bijna vakantie en ga na de amazone 2 december dus goede vooruitzichten. Met mijn spierscheur is het nog steeds hetzelfde , slecht dus. Mijn Spaans gaat goed denk ik zo, heb wel een gevoel dat ik nu zo een beetje blijf steken op hetzelfde niveau en dat er niet echt meer vordering in komt. Voor degene die zich geroepen voelen om Sinterklaas snoep op te sturen, altijd welkom! Heeeeel veel liefs Hanne (ook wel Hanni, Hanna, Hunne hier in Colombia) sorry voor schrijffouten , foute zinsconstructies enzovoort, perezosa ;)  

2 meses.

Hola hola hola, gister was ik 2 maanden hier en hoewel ik al aan veel dingen gewend ben, toch ben ik soms stomverbaasd door kleine dingen , zoals vandaag de hele lucht roze achter de bergen, de koeien langs de weg (zonder een hek voor weliswaar), als we in de auto rondrijden met de ramen open , de geur van vlees in de straten en eucalyptus in de bergen, Spaanse reggeaton op de achtergrond en het sentimentele gevoel dat ik bij het landschap, de wegen, de bergen, de huizen, de mensen en zoveel meer krijg! Tijd vliegt hier echt, dagen zijn zo om, weken gaan zo snel, dat het me soms een beetje afschrikt, soms heb ik de indruk dat ik niet genoeg geniet van mijn jaar hier omdat zoveel dingen gewoonte worden. Verder heb ik mijn hele leven geen voetbal kijken en spelen al ingehaald, wel ik was nooit echt een grote fan van voetbal, het enigste wat mijn interesseerde in België was of de spelers knap waren, wel hier in Colombia 'numero diez' James Rodriguez zou ik nu niet direct nee tegen zeggen (integendeel, jummels) maar voor de eerste keer in mijn leven ben ik oprecht geïnteresseerd in de sport. Ongelofelijk hoe voetbal hier leeft bij het volk, hoe iedereen er mee bezig is en hoe iedereen er in op gaat , echt zalig! Afgelopen match Colombia-Chili, 3-3 echt een ongelofelijk spannende match aangezien Chili eerst met 3 nul voorstond in de eerste helft , met 2 penalty's en nog een topgoal in de 2de helft heeft Colombia zich kunnen bijbenen, ja het geluk hier kon niet op natuurlijk, er wordt gekust, geknuffeld, geschreeuwd, met bier gegooid, getoeterd, en bovendien als Colombia een match speelt heeft ongeveer iedereen een T-shirt van Colombia aan, iedereen in het geel. En dan even wat minder nieuws, ik heb een spierscheur in mijn bil haha, ja ik zakte door in mijn split met links voor, was zo'n 7 cm van de grond. En ik hoorde mijn spier 'KNAK' zeggen, wauw ik kan jullie verzekeren geen pretje! 3 spuiten in mijn bil , al helemaal geen pretje en ik kan nog amper dansen, gewoon een ramp. Maar oke ik moet mij dan maar eventjes content doen, zonder elke dag 2 uur te dansen. Verder is elke zondag of maandag zwaar als mijn zus terug naar Bogota vertrekt, niet dat ik er niet van geniet om door de week zo enigste kind te zijn aangezien het in België het omgekeerde verhaal is met 3 zusjes maar toch in het weekend doen ik en mijn zus hier alles samen en als ze dan na Bogota is muy duro! Omdat ik nog niet zoveel over de mensen heb verteld hier in Colombia, zal ik dat ook maar eens doen. Ik heb de indruk dat de mensen hier gelukkiger zijn (niet voor niks gelukkigste land ter wereld dus) en leven zonder of met minder zorgen, iedereen is ongelofelijk behulpzaam en heel erg vriendelijk, heb het gevoel hier dat ik iedereen al jaren ken, ik heb me nog zelden maar dan ook echt zelden alleen gevoeld, de meeste mensen hier zijn ook heel sociaal wat dus wel goed klikt met mij aangezien ik niet een van de stilste ben, wat iedereen ondertussen wel weet. Ik dacht dat na 2 maanden de aandacht voor een intercambio op school wat ging minderen , niet dus! Niet dat ik het zo erg vind maar ik voel me wel vaak ongemakkelijk omdat nog steeds iedereen me aanstaart iedereen mijn naam roept iedereen hallo zegt en iedereen mij groet. Maar oke denk en hoop lichtjes dat dat wel ooit stopt. Verder is familie hier ongelofelijk belangrijk, en nu denkt iedereen 'in België toch ook'. Geloof me hier is het anders, familie boven alles, elke dag samen eten, in het weekend elkaar meerdere keren bezoeken, samen naar een restaurant, samen dingen gaan  bezoeken, heb het gevoel dat vrienden vaak vervangen worden door familie, weet niet goed wat ik ervan moet denken  waarschijnlijk omdat het voor mij geen gewoonte is. Oke niet alles hier is rozengeur en maneschijn Colombianen hebben dus ook negatieve eigenschappen die vind ik persoonlijk ook wel gezegd mogen worden, namelijk dat ze hier ongelofelijk veel roddelen, mijn familie, op school, mijn vrienden iedereen. Ik dacht dat ik op school veel roddelde met mijn vriendinnen wel ik roddelde amper tot niet vergeleken met de mensen hier, bovendien zijn veel mensen hier heel erg dubbel, en nogal achterbaks doen lief in u gezicht maar moeten u niet en roddelen over u, dat weten de mensen hier ook wel over zichzelf. Niet dat ik er last van heb maar ik zie het wel gebeuren bij andere personen & veel meisjes hier zijn gelijk aan drama, huilen om het minste beetje , hebben heel vaak ruzie en zijn echt dramaqueens en lichtgeraakt, in het algemeen dan. Nu ik ga er nog steeds van uit dat alles rechtuit zeggen het beste is, wat ook niet echt altijd de beste oplossing is hier, maar wordt wel geapprecieerd door de meeste mensen. Verder heb ik de president gezien van 1m afstand, niet dat die zo geliefd is hier maar toch de president van Colombia live gezien hebben, kan niet iedereen zeggen (kwam een project bezoeken in mijn stad) stond niet op de lijst natuurlijk, heb me na een dik halfuur praten met de politie en security toch binnen gefikst (skilllllsssss). Verder mis ik mijn familie , vrienden , eten en mijn fiets in België, toch ben ik nog lang niet klaar om terug naar België te vertrekken , moet nog te veel ontdekken en meemaken! Heeeeeel veel liefs , besos y hasta luego ! (Foto's volgen moet eerst eens een USB gaan kopen)