Welcome to colombia.

16 augustus na een emotioneel afscheid , en voldoende uitleg stond ons eens (6 belgen die naar colombia gaan) een lange dag te wachten , een vlucht van 13 uur in totaal , alles ging vlot en nergens problemen. daarna hebben we nog 3 uur op de luchthaven op de italianen en duitsers gewacht , aangezien het in Colombia 7 uur vroeger is als in een België waren we ongelofelijk moe. We werden opgehaald door een bus en naar ons hotel gebracht, waar ik samen met Gilles (een jongen uit Gent) en een meisje Delphine (uit Louvain la neuve) op de kamer lag. Wij lagen in een ander gebouw aangezien het ander vol was , 's morgens werden we om 9 ongeveer wakker gemaakt voor het ontbijt dat geserveerd werd door een super schattige oude vrouw! We zijn die dag Bogota gaan bezoeken en lekker gaan eten in een Colombiaans restaurant, 's avonds zijn we pannenkoeken gaan eten. (Beste pannenkoek ooooit). De volgende dag zijn hebben we alleen maar informatie gekregen over de regels , gewoonten en gebruiken, verwachtingen enzovoort. We zijn alweer lekker gaan eten en hebben 's avonds nog pizza besteld en into the wild gekeken aangezien de helft al weg was toen naar zijn/haar gastgezin en de rest een mega jetlag had heeft bijna niemand de film afgekeken. het was echt een super fijn weekend , veel leuke mensen leren kennen, goed gegeten en vooral weinig geslapen ! de dag erna 19 augustus : mijn wekker stond om 6.15 aangezien Delphine het meisje dat bij mij op de kamer lag , haar vliegtuig naar popayan moest halen. Ik ben nog wat blijven liggen aangezien ze ons pas kwamen halen om half 9 - 9 uur. Ik lag in een ander huis als de rest samen met Delphine en Gilles die dus al allebei naar hun gezin waren, rond 8 ben ik opgestaan en rond half 9 gaan ontbijten , in mijn eentje aangezien ik blijkbaar het onbijt met de rest (om 7 uur ofzo) gemist had ! Daarna heb ik samen met aina, Claudia en Nicole ( alle meisjes die naar duitama gaan)  buiten gezeten , de zon scheen dus dat was wel gezellig , de 2 jongens die ons kwamen halen (Cristian en Daniel) hadden vertraging dus hebben we nog redelijk lang moeten wachten totdat zij er waren. Eenmaal ze er waren bleek er een groot probleem te zijn op de hoofdweg waar wij langsmoesten. ( de aardappelboeren worden amper betaald door de overheid met gevolg een staking , geen staking zoals we die in België kennen , geloof me , een staking met bomen over de weg en vuur en trucks die in brand worden gestoken, politie genoeg maar niemand die er echt iets aan kan doen aangezien de stakingen redelijk extreem zijn). We wisten dus niet of we nog konden vertrekken die dag zelf, we zijn dan rond half 2 in de middag toch vertrokken , een nogal groot risico aangezien we niet wisten of de stakingen voorbij waren. We waren iets langer als een uur onderweg, en in een keer stond het verkeer vast wel dat was laat ons zeggen om half 3 in de middag. Ik schrijf dit om half 8 s avonds en ja we staan nog steeds op dezelfde plek en gaan hier in de auto moeten overnachten. Ik vind het allemaal geen probleem, ze halen eten waar ze eten kunnen vinden, onze taxi is zo modern dat we leuke films kunnen kijken, we eten oreo's en doordat we allemaal zo moe zijn lachen we echt om alles. Wel we weten niet wanneer de staking voorbij gaat zijn , voor een dag/nacht vind ik het allemaal geen probleem maar morgen zou ik toch graag mijn gastfamilie eindelijk ontmoeten (zeker aangezien al de rest al bij zijn gastfamilie is alleen de meisjes van duitama niet). We kunnen niet na achter want daar staat wss nog een paar kilometer en ook niet na voor want daar staan ook super veel auto's en in de verte zien we de rook , politie , leger , helikopters... Ik vroeg Daniel of dit exceptional or usual is , wel dit is hoooogst uitzonderlijk! Veel mensen lopen rond en zijn op zoek naar eten (aangezien niemand verwacht de nacht door te moeten brengen in een auto). Maar toch we wanted an adventure and a new experience , well we get one. Ik vind het allemaal nog wel leuk en de andere meisjes zien er het plezier ook nog wel van in, bovendien zijn de vrijwilligers Daniel en Cristian heel erg leuk en vriendelijk en zorgen ongelofelijk goed voor ons , zij kunnen er tenslotte ook niks aan doen dat we hier vast staan ! Claudia (een meisje dat ook ba duitama gaat) haar familie stond hier ook toevallig vast dus die heeft haar familie wel al gezien. Normaalgezien ben ik morgen bij mijn gastgezin, let's hope so ! We gaan nu nog een film kijken en dan slapen. Or not (03u38) dit was een lange nacht , de stakingen en problemen zijn opgelost geraakt en we konden dus doorrijden met een hoop vertraging aangezien overal op de weg rotsen , takken, bomen, vuur,... Lag. Aangezien we midden in de nacht aankwamen kunnen we niet bij onze families terecht want die slapen al, dus hebben Cristian en Daniel een hotel gezocht in duitama waar we nu zijn, morgen om  10 uur worden we weer opgehaald en eindelijk na ons gastgezin gebracht :D this was a long day !  Muchas besos Hanne haeldermans 
(foto's volgen nog)