hola hola hola

hola muchachos, ik ben nu een maand en 9 dagen in Colombia en ben nog steeds verwonderd over het feit dat colombia een prachtig land is, als ik naar de bus loop op de terugweg van school en het is bijna half 6 (en al lichtjes donker) en de schaduwen van de wolken hun afdruk nalaten op de bergen ben ik keer op keer verbaasd door het landschap, de prachtige natuur en de bergen. Ik moet toegeven ik was nooit echt een fan van bergen, Oostenrijk bijvoorbeeld vond ik vreselijk omdat er te veel bergen waren, maar hier stralen die bergen een bepaalde rust uit die de drukke stad met veel lawaai kalmeert. Ze zeggen dat colombia het gelukkigste land is van heel de wereld en dat is het ook, zonder twijfel, iedereen is hier gelukkig, vriendelijk en ongelofelijk behulpzaam, mensen die ik voor de eerste keer zie doen alsof ze me al jaren kennen (wat niet altijd even makkelijk is). Wat nog een ongelofelijk groot verschil is, is dat iedereen elkaar hier ongelofelijk veel aanraakt en heel veel kust en knuffelt. (voor mijn vriendinnen: remember onze marginale tijden op college 1 wanneer we elkaar elke pauze en voor en na school en elke keer wanneer we elkaar tegenkwamen een kus op de wang gaven, haha same here in colombia). Op school gaat alles goed, de lessen zijn alleen ongelofelijk saai, het niveau van engels hier is echt triest een gebrek aan goede leerkrachten en een gebrek aan inzet en motivatie van de leerlingen, met gevolg dat de lessen engels voor mij aanvoelen alsof ik in de kleuterklas zit. Verder zijn er lessen waar ik helemaal niks van snap en andere lessen die exact hetzelfde zijn als in belgië en ik dus wel in kan volgen, de enigste les die ik eigenlijk echt interessant vind is filosofia. Maar daar ben ik dan ook weer de enige die oplet in de les, wel leerkrachten hier vinden het precies geen probleem als leerlingen in en uit de les lopen zonder het te vragen, muziek luisteren in de les (vaak hardop), sms'en en neenee niet zoals in belgië onder de bank of achter u pennenzak maar gewoon op de bank, het is ook niet echt ongewoon hier om u gsm op te nemen in de les en eten in de les blijkt hier ook redelijk normaal te zijn. Ik zit in de 10e en 11e graad ( in belgië is dat het laatste en het voorlaatste jaar) in 6 verschillende klassen , 3 van de 10e en 3 van de 11e. En het is nog steeds moeilijk voor mij om vaste vrienden te vinden, aangezien ik nog steeds het gevoel heb dat iedereen mijn vriend wil zijn (wat echt ongelofelijk belachelijk klinkt als ik het typ) maar omdat ik in 6 verschillende klassen zit ken ik heel veel mensen redelijk goed en dat maakt het moeilijk om altijd bij dezelfde personen te blijven. Maar dat komt wel in orde, is eerder een luxeprobleem (how to handle too many friends haha). In mijn vorig blogbericht heb ik al gezegd dat ik ballet volg, wel ik heb me nog nooit zo'n loser gevoeld in een dansles, nog nooit in mijn hele leven heb ik zo'n creatieve, geweldige open minded danseressen en ja hoor zeer knappe dansers gezien. De lessen zijn zwaar en gedisciplineerd maar ik geniet er ongelofelijk van, ik verheug mij echt op de lessen en leer er op technisch vlak heel veel bij het is niet dat ik echt slecht ben in de lessen maar het is wel een beetje duidelijk dat ik nooit ballet heb gevolgd. De maandag bijvoorbeeld moest een jongen mij liften, ja daar hing ik dan in de lucht nog geen drie seconden en ik kon mezelf al niet meer houden (bevestiging :geen buikspieren, geen armspieren, en geen beenspieren, kortom hopeloos) maar niemand die er een probleem van maakt en iedereen die zegt dat het goed gaat, zo voelt het voor mij niet echt aan maar toch de lessen geven zoveel voldoening en inspiratie! Het eten wil ik toch ook nog eens even aanhalen : ik kan geen rijst meer zien, elke dag rijst is toch echt wel te veel van het goeie ( en dan ook nog eens elke dag een aardappel erbij ) echt wauw hoe houden die mensen dat hier vol om een heel leven elke dag rijst te eten, verder is het eten wel echt degelijk, vooral dan het ontbijt (te veel arrepa´s, granadilla´s en salchicha´s! ohja en ik heb mijn uniform eindelijk ,voorlopig wel nog een beetje veel te groot en te lang naar mijn goesting maar toch vind ik het heel erg mooi ! Tot de volgende, hasta luego y muchas besos! trouwens kan zijn dat er veel fouten in staan maar ik lees mijn blogberichten niet na en neem ook niet echt uitgebreid de tijd om deze te typen, sorry !